Σάββατο 26/11/2011:- Σούπερ Δημήτριος 19:00
- Press 21:15
- Το όνειρο του Ανταλμπερτ 19:00
- Το κορίτσι με τα μεγάλα μάτια 21:15
Σούπερ Δημήτριος / Γεώργιος Παπαϊωάννου | |
| |
| Γεώργιος Παπαϊωάννου | |
| Αλέξανδρος Στογιάννης, Γεώργιος Παπαϊωάννου, Σπυρίδων Παπαναούμ, Δημήτριος Παπαβασιλείου, Χαράλαμπος Παπαποστόλου, Αργύρης Πούγγουρας | |
| Γεώργιος Παπαϊωάννου | |
| Γεώργιος Παπαϊωάννου, Δημήτριος Παπαβασιλείου | |
| Μάριος Σκάλτσας | |
| Δημήτριος Παπαβασιλείου | |
| Γεώργιος Παπαϊωάννου | |
| Όλγα Σφέτσα | |
| Όλγα Σφέτσα | |
| Δημήτριος Βαϊνάς (Σούπερ Δημήτριος), Παρασκευάς Παπαδόπουλος (Κάπτεν Φ.ΡΟΜ), Όλγα Σφέτσα (Μαρία Μαγδάλω), Αναστάσιος Μασιάς (Τσόκο), Σπυρίδων Παπαναούμ (όχι ο Τσόκο, ο άλλος) | |
| OTiNaNAi Productions, Greece T. +30 210 7292 043 gpapaioa@otinanaiproductions.gr | |
| Γεώργιος Παπαϊωάννου | |
| Δημήτριος Παπαβασιλείου | |
| OTiNaNAi Productions T. +30 210 7292 043 gpapaioa@otinanaiproductions.gr | |
| Ελλάδα | |
| HDCam Έγχρωμο | |
| 109' | |
| 2011 | |
Σ’ ένα παράλληλο, σουρεαλιστικό σύμπαν, η Θεσσαλονίκη έχει τον δικό της προστάτη υπερήρωα: τον Σούπερ Δημήτριο. Μεταμφιεσμένος ως Δημήτρης Χριστοφορίδης, δημοσιογράφος του περιοδικού Χρυσή Ιερουσαλήμ, μάχεται για την αλήθεια, τη δικαιοσύνη και το ελληνοχριστιανικό ιδεώδες. Ένα βράδυ, ο χειρότερος εφιάλτης της πόλης επιστρέφει. Ο Κάπτεν Φ.ΡΟΜ είναι πάλι εδώ, για να διεκδικήσει αυτό που προσπαθεί να πετύχει εδώ και χρόνια: να τον αναγνωρίσουν όλοι με το πραγματικό του όνομα· το όνομα που του αξίζει· το όνομα που του ταιριάζει. Οι δύο ήρωες παρασύρονται σε μια σύγκρουση που τσαταλιάζει τα νεύρα του θεατή μέχρι την τελική κορύφωσή της, σε μια αρχετυπική μάχη μεταξύ του καλού και του κακού.Press / Σεντάτ Γιλμάζ | |
| |
| Σεντάτ Γιλμάζ | |
| Sedat Yilmaz | |
| Demir Gokdemir | |
| Sedat Yilmaz | |
| Ferit Karabina | |
| Nevin Dogan | |
| Aram Dildar (Firat), Engin Emre Deger (Alisan), Kadim Yasar (Hasan), Sezgin Cengiz (Kadir), Tayfur Aydin (Faysal), Asiye Dincsoy (Songul), Bilal Bulut (Lokman) | |
| Karincalar Film, Turkey T. +90 21 2292 8630 F. +90 21 2292 7859 www.karincalaryapim.com www.pressfilm.net | |
| Sedat Yilmaz, Bahadir Tansukalp | |
| Karincalar Film Yapim, Τurkey | |
| Τουρκία | |
| 35mm Έγχρωμο | |
| 100' | |
| 2010 | |
Κατά το πρώτο μισό της δεκαετίας του ’90, όταν λάμβαναν χώρα σφοδρές συγκρούσεις ανάμεσα στους Κούρδους αντάρτες και στην τουρκική κυβέρνηση, μια χούφτα από νεαρούς δημοσιογράφους πάσχιζαν να καταγγείλουν στην υφήλιο τις συνεχιζόμενες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Εκείνες τις μέρες της αυξανόμενης έντασης, οι δημοσιογράφοι αυτοί αγωνίζονταν τόσο για να επιβιώσουν, όσο και για να αποκαλύψουν τα γεγονότα. Γι’ αυτούς, η δημοσιογραφία δεν ήταν πια επάγγελμα, αλλά ζήτημα ζωής και θανάτου.| Ειδικό Βραβείο Κριτικής Επιτροπής, Βραβείο FIPRESCI Καλύτερης Ταινίας και Βραβείο FACE - Istanbul IFF 2011, Ειδικό Βραβείο Κριτικής Επιτροπής Νέου Ηθοποιού (Aram Dildar) και Βραβείο Κριτικής Επιτροπής Καλύτερης Ταινίας- Antalya Golden Orange Film Festival 2010 Βραβείο Καλύτερου Σεναρίου, Βραβείο Πολλά Υποσχόμενου Ηθοποιού (Aram Dildar)και Βραβείο Πολλά Υποσχόμενου Σκηνοθέτη - Ankara IFF 2011 |
Το όνειρο του Άνταλμπερτ / Γκαμπριέλ Ακίμ | |
| |
| Γκαμπριέλ Ακίμ | |
| Gabriel Achim, Cosmin Manolache | |
| George Chiper‐Lillemark | |
| Cristian Nicolescu & Stefan Tatu | |
| Dan Stefan Rucareanu, Filip Muresan & Vlad Voinescu | |
| Vali Ighigheanu | |
| Luminita Mihai | |
| Gabriel Spahiu (Iulica Ploscaru), Doru Ana (Lefardau), Alina Berzunteanu (Coca), Ozana Oancea (Lidia Spataru), Mimi Branescu (Bratosin), Anca Androne (Tatiana/Adalbert) | |
| Green Film, Romania T. +40 31 712 3305 F. + 40 31 712 3304 office@greenfilm.ro www.greenfilm.ro | |
| Gabriel Achim, Monica Lazurean‐Gorgan | |
| Green Film, Romania | |
| Ρουμανία | |
| 4Proof Film | |
| DigiBeta Έγχρωμο | |
| 101' | |
| 2011 | |
Το Όνειρο του Άνταλμπερτ είναι μια μαύρη κωμωδία, βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα που συνέβησαν σ’ ένα κομμουνιστικό εργοστάσιο της Ρουμανίας, τη δεκαετία του ’80. Η αναπαράσταση ενός εργατικού ατυχήματος προκαλεί ένα πραγματικό, καθώς ο εργάτης που παίζει το ρόλο του θύματος κόβεται στο χέρι. Η ιστορία εκτυλίσσεται το Μάιο του 1986, την επέτειο της ίδρυσης του Κομμουνιστικού Κόμματος και μία μέρα μετά την ιστορική νίκη της Στεάουα Βουκουρεστίου στο Τσάμπιονς Λιγκ. Ο βασικός χαρακτήρας, ο Ιούλικα, είναι ένας τεχνικός που βρίσκει τον μπελά του όταν του ζητούν να προβάλει δύο προπαγανδιστικές ταινίες για την ασφάλεια στην εργασία στη γιορτή που θα γίνει στο εργοστάσιο.| Βραβείο Καλύτερου Πρότζεκτ - Tallinn IFF 2009 Η ταινία προβλήθηκε στο πρόγραμμα προβολών της Αγοράς «Βαλκανικά έργα σε ανάπτυξη» του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 2010 Η ταινία συμμετείχε στο 5ο φόρουμ συμπαραγωγών CROSSROADS του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 2009 |
Το κορίτσι με τα μεγάλα μάτια / Αλέξης Τσάφας | |
| |
| Αλέξης Τσάφας | |
| Zenaida Alfama | |
| Γιάννης Φώτου | |
| Σταμάτης Μαγουλάς | |
| Γιάννης Χριστοδουλάτος | |
| Vasco Martins | |
| Manu Cabral | |
| Βάσω Μανδελοπούλου | |
| Alfama Medina | |
| Elisabete Gonçalves (Bia), Laura Branco (Lilí), Fonseca Soares (Calú) | |
| Criola Produções, Portugal T. +351 238 995 6053 alfama112@yahoo.com | |
| Φώτης Φώτου | |
| Eurostudio, Greece T. +30 210 6666 761 fotis@fotou.gr &2/35 AE T. +30 210 3417 407 nikos@235.gr | |
| Ελλάδα-Πράσινο Ακρωτήριο | |
| Criola, Portugal | |
| HDCAM Έγχρωμο | |
| 85' | |
| 2010 | |
O τίτλος της ταινίας Το κορίτσι με τα μεγάλα μάτια βασίστηκε σε μια ελεύθερη διασκευή του ομώνυμου παραμυθιού από το Πράσινο Ακρωτήριο (Cabo Verde). Μια κοπέλα επιστρέφει από την Ευρώπη στον τόπο της εξαιτίας του αιφνίδιου θανάτου του πατέρα της. Εκεί θα βρεθεί αντιμέτωπη με τη σκληρή πραγματικότητα, αλλά και με τα φαντάσματα του παρελθόντος της: την τραυματική απουσία της μητέρας της, τη συμβίωση με τη μητριά της, την αναστάτωση που προκαλεί το ξύπνημα της εφηβείας της.
Ο Κώστας Δουζινάς, καθηγητής του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, συζητά με τον φιλόσοφο Σλάβοϊ Ζίζεκ στην Αθήνα, κάτω από την Ακρόπολη, για το ρόλο των διανοούμενων σήμερα, σ’ έναν κόσμο οικονομικής, ηθικής και πολιτιστικής κρίσης και διαφθοράς.
Κάθε μαραθώνιος αποτελεί μια διαδρομή στην οποία το σώμα και το μυαλό δοκιμάζουν τα όριά τους στην προσπάθεια των αθλητών να τερματίσουν. Όταν οι δυνάμεις εξαντλούνται, ένα δίλημμα που αφορά σχεδόν κάθε αθλητή είναι το εξής: απ’ τη μια η φωνή του κορμιού, που του λεει «φτάνει, ώς εδώ, σταμάτα», κι απ’ την άλλη η φωνή του δρομέα, που τον παρακινεί πεισματικά να συνεχίσει μέχρι τον τερματισμό. Η ζωή έχει πολλά κοινά μ’ ένα μαραθώνιο δρόμο. Και μια μεγάλη διαφορά. Στη ζωή δεν υπάρχει τερματισμός. Μόνο δρόμος. Η Mπέκυ είναι 50 ετών, έχει διδακτορικό στην ψυχολογία, είναι αθλήτρια, μαραθωνοδρόμος και θύμα παιδικής σεξουαλικής κακοποίησης. Στην εφηβεία της έχασε την ακοή της και την επανέκτησε μόλις το 2008, οπότε και τοποθέτησε με επιτυχία κοχλιακά εμφυτεύματα. Η Mπέκυ το 2009 έτρεξε την διαδρομή του Κλασικού Μαραθωνίου Αθηνών.
Το Αφηγήσεις άλλων γυναικών είναι ένα συλλογικό δημιουργικό ντοκιμαντέρ. Μία περιήγηση στις άγνωστες και αφανείς όψεις της ζωής τριών γυναικών που ζουν τα τελευταία 15 χρόνια στην Ελλάδα: της Αφερντίτα Τσάκο και της Μανιόλα Μίλα από την Αλβανία, και της Σβετλάνα Μπλαχίνα από τη Λευκορωσία. Ένα όνομα, μια δουλειά, μια οικογενειακή γιορτή, μια βόλτα στο κέντρο της πόλης αποκτούν συμβολικό νόημα και γίνονται η αφορμή για πιο προσωπικές, μύχιες σκέψεις και συναισθήματα. Υπόρρητα μιλούν για τη μετανάστευση, την ξενότητα, τη ρευστότητα των ταυτοτήτων και την αίσθηση του να είσαι ένας «άλλος», ένας «ξένος». Οι αφηγήσεις τους ωστόσο αποκτούν ιδιαίτερο ενδιαφέρον γιατί πλαισιώνονται από εικόνες που γύρισαν οι ίδιες, μια πρακτική εμπνευσμένη από την παράδοση του συμμετοχικού βίντεο που γενικότερα ενθάρρυνε μια πιο ενεργή και προσωπική κατάθεσή τους στο έργο – ένα έργο που αναμφίβολα δεν θα είχε πραγματοποιηθεί χωρίς την αφοσίωση, την αμοιβαία κατανόηση κι εμπιστοσύνη μεταξύ όλων των γυναικών της δημιουργικής ομάδας.
(Ταινία έναρξης) Η Ρόζα Εσκενάζι τραγούδησε με τον ίδιο τρόπο που έζησε, με πάθος, φλόγα και αγάπη. Αυτή είναι η ιστορία τριών νέων μουσικών απ’ την Ελλάδα, την Τουρκία και το Ισραήλ, οι οποίοι ξεκίνησαν ένα συναρπαστικό μουσικό ταξίδι, θέλοντας να αφηγηθούν, για πρώτη φορά μέσα από μια ταινία, την ιστορία της πιο γνωστής και αγαπητής στην Ελλάδα τραγουδίστριας του ρεμπέτικου. Το ταξίδι θα τους οδηγήσει από την Κωνσταντινούπολη στη Θεσσαλονίκη και την Αθήνα, ακολουθώντας τα μουσικά βήματα της Ρόζας Εσκενάζι. Κυρίως, όμως, το ταξίδι θα τους οδηγήσει στα μύχια ενός κόσμου που έχει σε μεγάλο βαθμό χαθεί, παρόλο που οι ήχοι του εξακολουθούν να ηχούν σ’ ολόκληρη τη λεκάνη της Μεσογείου.
Ένας καταυλισμός προσφύγων στα σύνορα Πακιστάν-Αφγανιστάν, φτιαγμένος από χαρτόκουτα και γεμάτος ιστορίες ανθρώπων που έχουν βασανιστεί από την αστυνομία. Μια φυλακή στην Ιορδανία με κελιά που ενώ είναι φτιαγμένα για πέντε ανθρώπους χωρούν εκατό φυλακισμένους, κρεμασμένους στα κάγκελα. Ένας ακόμη αυτοσχέδιος καταυλισμός σε ένα δάσος στην Κένυα, γεμάτος εγκλωβισμένους πρόσφυγες. Ένας ομαδικός τάφος στη Βοσνία Ερζεγοβίνη και ένας ιμάμης που προσεύχεται για τις ψυχές τους. Μόνο που οι εικόνες, μαθαίνουμε στο τέλος της ταινίας, δεν λένε την αλήθεια. Όλες οι σκηνές προέρχονται από κέντρα κράτησης και τενεκεδουπόλεις μεταναστών στην Ελλάδα. Οι ελληνικές αρχές αδυνατούν να διαχειριστούν το κύμα των χιλιάδων μεταναστών και η υπόλοιπη Ευρώπη αδιαφορεί. Όσο για τον ιμάμη της Βοσνίας Ερζεγοβίνης, δεν πρόκειται παρά για έναν Έλληνα ιμάμη που προσεύχεται μπροστά σε έναν υπαρκτό ομαδικό τάφο: των μεταναστών που έχασαν τη ζωή τους στο ποταμό Έβρο, προσπαθώντας να περάσουν από τη Τουρκία στην Ελλάδα...
Το έργο The Greek Crisis Explained είναι η οπτική γωνία της ΝΟΜΙΝΤ σχετικά με την ελληνική οικονομική κρίση. Η Ελλάδα, ένα νεαρό κακομαθημένο κοριτσάκι καταβροχθίζεται από το Χρέος της, ένα τεράστιο τέρας. Η ΕΕ δεν μπορεί να βοηθήσει την Ελλάδα μόνη της. Και όταν δεν υπάρχει ελπίδα, έρχεται το ΔΝΤ στο παιχνίδι...
Στις βόρειες συνοικίες του Μπουτζουμπούρα, πρωτεύουσας του Μπουρούντι, οι άνθρωποι προσπαθούν να επιβιώσουν και να ξαναφτιάξουν τις ζωές τους ύστερα από τον δεκαετή εμφύλιο πόλεμο που τελείωσε το 2005. Σ’ αυτές τις φτωχογειτονιές, η βία συνεχίζεται και τα λόγια των ανθρώπων είναι γεμάτα φόβο και θυμό για την κυβέρνηση. Ο Αλέξις Σιντουχίτζε, δημοσιογράφος που γεννήθηκε σ’ αυτή την περιοχή, οργάνωσε, το 2007, ένα πολιτικό κίνημα που προσπαθεί να αλλάξει τα πράγματα στη χώρα. Μόλο που η παρούσα κυβέρνηση στο Μπουρούντι είναι δημοκρατικά εκλεγμένη, ο Αλέξις φυλακίστηκε το φθινόπωρο του 2005 επειδή εξέφραζε τις προσωπικές του απόψεις για την ελευθερία. Η γυναίκα του στη Γαλλία, ένας δικηγόρος στο Βέλγιο, καθώς και η διεθνής και τοπική κοινότητα ζητούσαν την απελευθέρωσή του, όμως αυτός παρέμεινε στη φυλακή έως την άνοιξη του 2009, όταν το δικαστήριο αναγκάστηκε να τον αφήσει ελεύθερο.
Οι τσιγγάνες στον Δενδροπόταμο αντικρίζουν με καχυποψία την κάμερα και συνήθως αρνούνται να εκτεθούν στο φακό. Αν όμως δεχτούν, παραδίνονται αυθόρμητα και εκφράζονται χωρίς αναστολές. Η κάμερα της ΕΤ3 περιπλανήθηκε στη γειτονιά αυτή, στη νοτιοδυτική άκρη της Θεσσαλονίκης, και κατέγραψε εικόνες της καθημερινής ζωής στους δρόμους και στις αυλές, στο κομμωτήριο και στο μπακάλικο, καθώς και κουβέντες γυναικών για τη ζωή τους και τις παραδόσεις των Ρομά εκεί.
«Κάπου στο τέλος της φαντασίας μας υπάρχει ο Λαβύρινθος. Γυρνά και πάλλεται και κανείς έως τώρα δεν έχει φθάσει στο κέντρο του».